இப்புனிதையின் பெயராலே உரோமையில் 5ஆவது நூற்றாண்டில் ஒரு பேராலயம் எழுப்பப்பட்டது. “புனித செசிலியாவின் திருப்பாடுகள்” என்னும் நூலின் காரணமாக இவரது பேரும் புகழும் நாற்றிசையிலும் விரைவில் பரவத் தொடங்கியது 1500ஆம் ஆண்டு இவரது கல்லறை திறக்கப்பட்டது. அஃது அழியாத நிலையில் இருந்த மாத்திர மின்றி, அப்போதுதான் உயிர் பிரிந்த உடல் போலவும் இருந்தது.

இந்த மகிமையான கன்னிப் பெண் எப்பொழுதும் கிறிஸ்துவின் நற்செய்தி நூலை எங்கும் எடுத்துச் செல்வாள். எப்போதும் கைகளை விரித்து ஜெபம் செய்வாள். உடை இவளது உடலை மூடியிருக்கும். ஆனால் உடைக்குக் கீழே முள் ஒட்டியானத்தால் தன் புலன்களை அடக்கி, இறைவனிடம் கண்ணீர் விட்டு மன்றாடுவாள்.

வாழ்நாளெல்லாம் கன்னிமையில் வாழ்வதற்கு வார்த்தைப்பாடு கொடுத் திருந்தாள். இவளை விரும்பிய வலேரியன் என்ற வாலிபன் இவளை மணந்து கொண்டார். ஆனால் கன்னி செசிலியா தனது ஒரே மணவாளனாம் ஆண்டவருக்கு பண் இசைத்தாள். “வலேரியன்! நான் ஒர் இரகசியம் சொல்கிறேன் கேளுங்கள். கடவுளின் தூதர் என்னை அன்பு செய்கிறார். அவரே எனது உடலைத் துணிச்சலுடன் காத்துக் கொள்கிறார்” என்றாள். “அத்தகைய தூதரை நான் காண முடியுமானால் நானும் உன் வேதத்தில் சேர்ந்து கொள்கிறேன்” என்று வலேரியன் கூற “ஞானஸ் நானம் இன்றி அவரைப் பார்க்க வொண்ணாது” என்றாள். வலேரியன் ஞானஸ்நானம் பெற்றுக் கொள்ள உடன்பட்டார்.

அந்நாட்களில் திருத்தந்தை உர்பன்னிடம் வலேரியனைச் செசிலி யம்மாள் அனுப்பினார். பின்னர் திருத்தந்தை வலேரியனுக்கு ஞானஸ்நானம் அளித்தார்.  செசிலி தனது அறையில் ஜெபத்தில் அழ்ந்திருப் பதையும் அருகில் தேவ தூதர் நிற்பதையும் கண்டு திகிலுற்றார். பிறகு, அவருடைய தம்பி திபூர்சியுசும் மனந்திரும்பினர். அல்மாக்கியஸ் என்ற ஆளுநர் இதைக் கேள்வியுற்றதும் இவர்களைச் சிறைப் படுத்தக் கட்டளையிட்டான். வலேரியனையும் திபூர்சியுஸையும் கொல்லச் சொன்னான்.

பின்னர் செசிலி ஆளுநரிடம் அழைத்து வரப்பட்டபோது, “இயேசுவின் புனித நாமத்தை அறிக்கையிடுவேம். அவரை மறுதளிக்கமாட்டோம்” என்றாள். அவள் சித்திரவதை செய்யப்பட்டாள். உயிர் பிரியவில்லை. கொலையாளி மும்முறை இவள் கழுத்தை வெட்டி இரத்த வெள்ளத்தில் மிதக்க வைத்தான். இக்கொடூரமான நிலையிலும் மூன்று நாட்கள் உயிர் ஊசலாடியது. தனது இல்லம் எப்போதும் ஓர் ஆலயமாக அமையட்டும் என்று தனது இறுதி விருப்பத்தைத் தெரிவித்தாள். இதுவும் நிறைவேறியது. தனது தூய ஆன்மாவை இறைவனிடம் கையளித்தாள். 

பூலோகத்தில் பெற்ற தாயைப் போற்றாத ஜீவன் இல்லை.  தாயை மதிப்பதாலேயே தாய் நாடு என்றும் தாய் வீடு என்றும் சொல்கிறோம்.  தாயிற்சிறந்த தொரு கோயில் இல்லை என்றும் அன்னை ஓர் ஆலயம் என்றும் பெருமை பாராட்டித் தாயைத் பூலோகத்தில் பெற்ற தாயைப் போற்றாத ஜீவன் இல்லை.  தாயை மதிப்பதாலேயே தாய் நாடு என்றும் தாய் வீடு என்றும் சொல்கிறோம்.  தாயிற்சிறந்ததொரு கோயில் இல்லை என்றும் அன்னை ஓர் ஆலயம் என்றும் பெருமை பாராட்டித் தாயைத்தெய்வமாய் மதிக்கிறோம்.  இந்த தாய்களுக்கெல்லாம் தாயாக விளங்குபவர் அன்னை மரியாள்.  மண்ணகத் தாய் இம்மண்ணகத்தில் மட்டும்தான் தாய்.  ஆனால், தாய் மரியாளோ மண்ணகத்திற்கும் விண்ணகத்திற்கும் தாய்.  அவர் என்றும் வாழும் தாய்!
அன்னை மரியாள் இறைவன் தேர்ந்து கொண்ட ஆலயம்.  இறை இயேசு உறைந்த ஆலயம்.  மாசுமருவற்ற பரிசுத்த ஆலயம்.  “இதோ ஆண்டவரின் அடிமை” என்று தன்னைத்தாழ்த்தி“பேருடையாள்” என உலகம் போற்றுமே என ஆண்டவர்க்குப் புகழ்க் கீதம் பாடியவர்.  “அருள்நிறை பெற்றவர்” எனப் பாராட்டப்பெற்றவர்.  “ஒரு வாள் ஊடுருவும்” என்று முன்னுரைத்து வியாகுலங்கள் பல தாங்கிய வியாகுலத் தாய்.  தம் இறை மகனாம் இயேசுவின் வாழ்க்கையை ஜெபமாலையாக்கி தியானிக்கச் செய்த ஜெபமாலை மாதா.  பாவச் சேற்றில் விழும் மாந்தர் பரமனிடம் சென்று யாசிக்கப் பயப்படும்போது வலிமையுள்ள மிகச் சிறந்த பரிந்துரையாளர்தான் நம் தாய் மரி.
“உனக்கும் பெண்ணுக்கும் உன் வித்துக்கும் அவள் வித்துக்கும் பகையை உண்டாக்குவேன்” என்று ஆண்டவரால் முன் குறிக்கப்பட்டவர்.  சிலுவை அடியில் நின்ற புனித அருளப்பரிடம் “இதோ உன் தாய்!” என்று இறை இயேசுவால் அடையாளம் காட்டப்பட்டவர்.  பிற சபை கிறித்தவ சகோதரர்கள் திருவிவிலியத்தை வார்த்தைக்கு வார்த்தை பொருள் கொண்டு அன்னையை மறுதலித்துக் கொச்சைப்படுத்தி வருகிறார்கள்.  ஆண்டவர் இயேசு “தன் பெற்றோரைவிட ஏன் தன் உயிரைவிட மேலாகத் தன்னைக் கருதுபவன்தான் தன் சீடனாக இருக்க முடியும்” என்று அர்ப்பணத்தின் மேன்மையை உணர்த்துவதால் அன்னை மரியாளை ஒதுக்கிவிட்டதாகச் சொல்ல முடியாது.  இறைவார்த்தைக்கு அதிகமுக்கியத்துவம் தந்ததால் தன் தாயைத் தள்ளிவிட வில்லை.  நம்மையே “சகோதரர்”, “நண்பர்” என்று சொல்லும் போது, அவருடைய சகோதர, சகோதரிகள் என்று சொல்லப்பட்டவர்கள் எல்லாம் அன்னை மரியாளின் பிள்ளைகள் அல்ல.
மேலும், அப்பாவை வணங்குகின்றவர்கள்; அம்மாவை வணங்குகின்ற வர்கள்; அம்மை அப்பனை வணங்குகின்றவர்கள் என்ற பாகுபாடு நாமாக ஏற்படுத்திக் கொண்டது.  “வானில் பெரியதோர் அடையாளம் தோன்றியது.  பெண் ஒருவர் காணப்பட்டார்.  அவர் கதிரவனை ஆடையாக அணிந்திருந்தார்.  நிலா அவருடைய காலடியில் இருந்தது.  அவர் பன்னிரு விண்மீன்களைத் தலை மீது சூடி இருந்தார்” திவெ 12:1.  இங்கே கதிரவன் இறைவனையும், நிலா அலகையையும், பன்னிரு விண்மீன்கள் பன்னிரண்டு கோத்திரங்களையும் குறிக்கிறது.  உலகெங்கும் பயன்படும் ஆங்கில நாட்காட்டி சூரியனை மையமாக வைத்தும் பிற நாட்காட்டிகள் சந்திரனை மையமாக வைத்தும் தயாரிக்கப்படுகின்றன.  ஆய்ந்து நோக்கினால் பல உண்மைகள் புரியும்.
இன்று பெண் விடுதலை தேடும் பெண் சமூகம் அன்னை மரியாளைப் போன்று தாழ்ச்சியான உள்ளத்தோடு அர்ப்பண உணர்வோடு தூய ஆவியால் நிரப்பப்பட்டவர்களாய் அலகையை மிதித்து நடமாடும் ஆலயங்களாக மாற வேண்டும்.  அன்னை மரியாளைப் போற்றும் ஆண் சமூகம் உண்மையிலேயே பெண் சமூகத்தை மதிக்க வேண்டும்.  அப்பொழுது பெண்ணடிமைத் தனம் நீங்கி ஆணும் பெண்ணும் சமநீதியோடு சமூகக் காவலர்களாய் வலம்வர முடியும்.  ஆண்டவர் இயேசுவுக்கு ஆராதனை செலுத்தி அன்னை மரியாளை வணங்குவோம்.  தூய ஆவியால் நிரப்பப்பட ஜெபிப்போம்.  நிறை உண்மையை நோக்கிப் பயணம் செய்வோம்.  தய்வமாய் மதிக்கிறோம்.  இந்த தாய்களுக்கெல்லாம் தாயாக விளங்கு பவர் அன்னை மரியாள்.  மண்ணகத்தாய் இம்மண்ணகத்தில் மட்டும்தான் தாய்.  ஆனால், தாய் மரியாளோ மண்ணகத்திற்கும் விண்ணகத்திற்கும் தாய்.  அவர் என்றும் வாழும் தாய்!
அன்னை மரியாள் இறைவன் தேர்ந்து கொண்ட ஆலயம்.  இறை இயேசு உறைந்த ஆலயம்.  மாசுமருவற்ற பரிசுத்த ஆலயம்.  “இதோ ஆண்டவரின் அடிமை” என்று தன்னைத் தாழ்த்தி “பேருடையாள்” என உலகம் போற்றுமே என ஆண்டவர்க்குப் புகழ்க் கீதம் பாடியவர்.  “அருள் நிறை பெற்றவர்” எனப் பாராட்டப் பெற்றவர்.  “ஒரு வாள் ஊடுருவும்” என்று முன்னுரைத்து வியாகுலங்கள் பல தாங்கிய வியாகுலத் தாய்.  தம் இறை மகனாம் இயேசுவின் வாழ்க்கையை ஜெபமாலையாக்கி தியானிக்கச் செய்த ஜெபமாலை மாதா.  பாவச்சேற்றில் விழும் மாந்தர் பரமனிடம் சென்று யாசிக்கப் பயப்படும்போது வலிமையுள்ள மிகச் சிறந்த பரிந்துரையாளர்தான் நம் தாய் மரி.
“உனக்கும் பெண்ணுக்கும் உன் வித்துக்கும் அவள் வித்துக்கும் பகையை உண்டாக்குவேன்” என்று ஆண்டவரால் முன் குறிக்கப்பட்டவர்.  சிலுவை அடியில் நின்ற புனித அருளப்பரிடம் “இதோ உன் தாய்!” என்று இறை இயேசுவால் அடையாளம் காட்டப்பட்டவர்.  பிற சபை கிறித்தவ சகோதரர்கள் திருவிவிலியத்தை வார்த்தைக்கு வார்த்தை பொருள் கொண்டு அன்னையை மறுதலித்துக் கொச்சைப்படுத்தி வருகிறார்கள்.  ஆண்டவர் இயேசு “தன் பெற்றோரைவிட ஏன் தன் உயிரைவிட மேலாகத் தன்னைக் கருதுபவன்தான் தன் சீடனாக இருக்க முடியும்” என்று அர்ப்பணத்தின் மேன்மையை உணர்த்துவதால் அன்னை மரியாளை ஒதுக்கிவிட்டதாகச் சொல்ல முடியாது.  “இறைவார்த்தை”க்கு அதி முக்கியத்துவம் தந்ததால் தன் தாயைத் தள்ளிவிட வில்லை.  நம்மையே “சகோதரர்”, “நண்பர்” என்று சொல்லும் போது, அவருடைய சகோதர, சகோதரிகள் என்று சொல்லப்பட்டவர்கள் எல்லாம் அன்னை மரியாளின் பிள்ளைகள் அல்ல.
மேலும், அப்பாவை வணங்குகின்றவர்கள்; அம்மாவை வணங்குகின்ற வர்கள்; அம்மை அப்பனை வணங்குகின்றவர்கள் என்ற பாகுபாடு நாமாக ஏற்படுத்திக் கொண்டது.  “வானில் பெரியதோர் அடையாளம் தோன்றியது.  பெண் ஒருவர் காணப்பட்டார்.  அவர் கதிரவனை ஆடையாக அணிந்திருந்தார்.  நிலா அவருடைய காலடியில் இருந்தது.  அவர் பன்னிரு விண்மீன்களைத் தலை மீது சூடி இருந்தார்” திவெ 12:1.  இங்கே கதிரவன் இறைவனையும், நிலா அலகை யையும், பன்னிரு விண்மீன்கள் பன்னிரண்டு கோத்திரங்களையும் குறிக்கிறது.  உலகெங்கும் பயன்படும் ஆங்கில நாட்காட்டி சூரியனை மையமாக வைத்தும் பிற நாட்காட்டிகள் சந்திரனை மையமாக வைத்தும் தயாரிக்கப்படுகின்றன.  ஆய்ந்து நோக்கினால் பல உண்மைகள் புரியும்.
இன்று பெண் விடுதலை தேடும் பெண் சமூகம் அன்னை மரியாளைப் போன்று தாழ்ச்சியான உள்ளத்தோடு அர்ப்பண உணர்வோடு தூய ஆவியால் நிரப்பப்பட்டவர்களாய் அலகையை மிதித்து நடமாடும் ஆலயங்களாக மாற வேண்டும்.  அன்னை மரியாளைப் போற்றும் ஆண் சமூகம் உண்மையிலேயே பெண் சமூகத்தை மதிக்க வேண்டும்.  அப்பொழுது பெண்ணடிமைத் தனம் நீங்கி ஆணும் பெண்ணும் சம நீதியோடு சமூகக் காவலர் களாய் வலம்வர முடியும்.  ஆண்டவர் இயேசுவுக்கு ஆராதனை செலுத்தி அன்னை மரியாளை வணங்குவோம்.  தூய ஆவியால் நிரப்பப்பட ஜெபிப்போம்.  நிறை உண்மையை நோக்கிப் பயணம் செய்வோம்.
ச. செல்வராசு
விழுப்புரம்

1. ஆண்டவரின் பணிக்கென அழைக்கப்பட்ட சின்னஞ்சிறு அப்போஸ்தலர்கள் இவர்கள்.  நினைவு தெரியும் வயதில் ஆண்டவனின் ஊழியம் செய்ய அழைக்கப்பட்ட சீடர்கள்.
2. அங்கி அணிந்து கொண்டு ஆண்டவனுக்குப் பணி செய்யும் ஜெப ஊழியக்காரர்கள்.  ஆண்டவன் பணிக்கென அழைக்கப்பட்ட ஆலய தீபங்கள், பீடப் புஷ்பங்கள்.
3. வளரும் வயதில் குறும்புகளை எல்லாம் தன்னுள் அடக்கிக் கொண்டு, பெரிய மனிதர்களாய் தங்களை அடையாளம் காட்டிக் கொள்ளும் குட்டி மனிதர்கள்.
4. பீடச்சிறுவராய் இருப்பதும் முற்பிறப்பின் புண்ணியப் பலனே ஆகும்.  காரணம் ஆயிரம் சிறுவருள் வாய்ப்பு கிடைப்பது ஒரு சில புண்ணியவான்களுக்கே.
5. பெற்றோர் செய்த புண்ணியமோ உற்றார் உறவினரின் நற்செயலோ வழிநடத்திய குருவின் ஆசீரோ பீடச்சிறுவரின் பேராசீர் பலன்.
6. அழைக்கப்பட்டோர் அநேகர் ஆலயத்திற்கு வந்து செல்பவர்கள்.  தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டோர் ஒரு சிலர்.  அவர்களே பீடச்சிறுவரும் சிறுமியரும்.
7. சின்னஞ்சிறுவர் இவர்கள் பெரியவர்களுக்கு வழிகாட்டிகளே.  ஆண்டவனின் ஆசீர் பெற்ற அருமையான ஊழியகாரர்கள்.
8. சிலுவையைச் சுமக்கும் புண்ணியர்கள்.  தீப, தூபம் காட்டும் அருளாளர்கள், நற்கருணைத் துகள்களைத் தட்டுகளில் ஏந்தும் சின்னஞ்சிறு அதிர்ஷ்டசாலிகள்.

வாழிய பீடச்சிறுவர்கள்!
வளர்க அவர்கள் ஊழியம்!!


சகோ. சாந்தி ராபர்ட்ஸ்,
உதகை

ஒரு முறை ஒரு பங்கிலே நான் இருக்கும்பொழுது என் பங்கு மக்கள் எனக்கு முன் பணியாற்றிய குருவானவரைப் பற்றிக் கேட்டார்கள்.  அதாவது அவர்கள் என்னிடம் “உங்களுக்கு முன் இருந்த ஃபாதர் இங்கிருந்து மாற்றம் அடைந்து வேறு பங்கிற்குச் சென்ற பிறகு இங்கு வந்ததே கிடையாது.  அவரை நம் பங்கிற்கு அழைக்கலாமே!  திருநாள் மற்றும் தவக்காலம் போன்ற சிறப்பு நாட்களில் அவரைத் தியானத்திற்கோ பிரசங்கத்திற்கோ அழைக்கலாமே!  அவர் இங்கிருந்து போனதிலிருந்து வந்ததே இல்லை” என்று கூறினார்கள்.  நானும் அந்த குறிப்பிட்ட குருவானவரை மாதாந்திர தியானத்திலும் சந்தித்தேன்.  அவரை அவர் பணியாற்றிய பங்கிற்கு அழைத்தேன்.  அவர் எனக்குத் தந்த பதில் என்னைச் சிந்திக்க வைத்தது.  அவர் சொன்ன பதில்: “ஃபாதர்!  நான் ஒரு பங்கிலே பணியாற்றிவிட்டு மற்ற பங்கிற்கு மாற்றம் அடைந்துவிட்டால் மீண்டும் பழைய பங்கிற்கு வருவது இல்லை.  ஏனென்றால் தற்போது பணியாற்றுகின்ற குருவானவருக்கு இறைப்பணி ஆற்றுவதில் தர்ம சங்கடத்தை ஏற்படுத்தும்.  அதே சமயத்தில் ஒரு வீட்டிற்கு சென்று விட்டு மற்ற வீட்டிற்குச் செல்லவில்லை என்றால் அது இறைமக்கள் மத்தியில் என்மீது தவறான எண்ணத்தை உருவாக்கும்.  ஆகவேதான் நான் பணியாற்றிய பங்குகளுக்கு மீண்டும் செல்வதில்லை.  இந்த Policy எனக்கும் நல்லது  உங்களுக்கும் நல்லது” என்றார்.

மேற்சொன்ன குருவானவரின் எண்ணத்தின்படி மற்ற குருக்களுக்குப் பணியில் தடையாய் இருக்கக் கூடாது என்பது பாராட்டுதற்குரியது.  குருத்துவப் பணி, ஏன் துறவறப் பணியாற்றுகின்ற குருக்கள் ஒவ்வொரு வருக்கும் மேற்சொன்ன குருவானவரின் பரந்த மனநிலை தேவைப்படுகிறது.  நானும் சில சமயங்களில் நான் பணியாற்றிய பங்கின் சில வீடுகளுக்குச் சென்றதுண்டு.  அப்படிச் செல்லுகையில் ஒரு சில மக்கள் “ஃபாதர் அவர்கள் வீட்டிற்கு சென்றீர்களே!  எங்கள் வீட்டிற்கு வாருங்களேன்!  ஏழைங்க வீட்டுக்கெல்லாம் வரமாட்டீங்க!  வசதி படைத்தவர் வீட்டுக்குத்தான் செல்வீர்கள்!” என்று கேட்டதும் உண்டு.  மேற்சொன்ன குருவானவரின் எண்ணங்கள் என்னையும் சிந்திக்கத் தூண்டின.

இன்றைக்கு ஒரு சில குருக்கள், தான் பணியாற்றிவிட்டு வேறு பங்கிற்கு மாற்றலாகி சென்ற பின்பும் மீண்டும் பழைய பங்கிற்கு வந்து தற்போதைய பங்குத் தந்தைக்கு தெரியாமல் வீடு வீடாக உலா வந்து இறைமக்கள் மத்தியில் குறிப்பிட்ட குருவானவரின் மீது தவறான எண்ணத்தை ஏற்படுத்தி விடுகிறார்கள்.  தான் பணியாற்றிய பங்கிற்கு மீண்டும் ஒரு குருவானவர் செல்லக் கூடாது என்ற சட்டம் எந்தத் திருச்சபை சட்டத்திலும் இல்லை.  ஆனால் அந்த பங்கில் உள்ள குருவானவரை மதிப்பின் நிமித்தமாக சந்தித்துவிட்டு மக்களைச் சந்திக்க செல்வது ஒரு குருவானவர் மற்ற குருவானவருக்கு காட்டும் அன்பையும் மதிப்பையும் வெளிப்படுத்துகிறது.  ஆனால் புதிய பங்குத் தந்தைக்கு தர்ம சங்கடம் ஏற்படும் விதத்தில் முன்னாள் பங்குத் தந்தை செயல்படுவது அவரின் முதிர்ச்சியின்மையைக் காட்டுகிறது.  குருக்களே குருக்களை மதிக்கவில்லை என்றால் யார் மதிப்பார்கள்? நமது சாட்சிய வாழ்வு எதில் அடங்கியிருக்கிறது?  நான் தமிழக இறையழைத்தல் பணிக்குழு செயலராக இருந்த பொழுது பல மறைமாவட்ட குருக்கள் என்னிடம் பகிர்ந்து கொண்டவைதான் மேற்சொன்ன அனுபவங்கள்.  இதில் எந்த காழ்ப்புணர்ச்சியும் இல்லை.  இது குற்றச் சாட்டும் இல்லை.  சிந்திக்க வேண்டியுள்ளது.  இந்த அனுபவங்கள் நான் நல்லவன் மற்ற குருக்கள் கெட்டவர்கள் என்பதற்காக அல்ல.  இதை நானும் நீங்களும் சிந்தித்துப் பார்க்கத்தான்! 

தவமாய் தவமிருந்து பெற்ற பிள்ளை இப்படி தவழ்ந்து தவழ்ந்து நடப்பதைப் பார்க்கும்போதெல்லாம் உள்ளம் வெடித்து விடும்போல் இருக்கும் வித்யா - விஜயன் தம்பதியர்க்கு.  யாருக்கு என்ன தீங்கு செய்தோம்?  இப்படி அனுதினமும் மெழுகாய் உருகி வடிய.  ராஜ நடையாய் நடப்பான் என்றல்லவா ஊர் கூடி, உறவுகள் கூடி ராஜா எனப் பெயரிட்டனர்.  ஆனால் எல்லா அறிவும் திறனும் இருந்தும் அழகாய் நடக்கும் நடை இல்லாமல் போனது ஏன்?  எதனால்?  புரியவில்லை.  அழுது அழுது கண்களே ஓட்டை விழுந்துவிடும்போல் ஆகிவிட்டது.
தங்களுக்குள் அழுது கொண்டாலும் மகனை தன்னம்பிக்கைச்  சுடராய் வளர்த்து வந்தனர் அவர்கள்.  எதைப் பார்த் தாலும் ராஜா கேள்வி கேட்பான்.  ஒரு பூவைப் பார்த்தால்கூட சாமி ஏம்மா இந்தப் பூவை இப்படி படைச்சார்?  ஏம்மா இந்த நிறத்தில் படைச்சார்?  ஏம்மா இந்த வடிவத்தில் படைச்சார்?  இதை வேற மாதிரியா படைச்சிருந்தா எப்படி இருந்திருக்கும் இல்லம்மா?  ஆச்சரியமும், அதிசயமும், அறிவுப்பூர்வமாயும் அவன் கேட்கும் கேள்விகளுக்கு விடையளிப்பதை ஒரு வித்தையாகச் செய்து வந்தனர் அவர்கள்.

ஒவ்வொரு படைப்பின் மகிமையையும் எடுத்துச் சொல்லி, அது மனித குலத்திற்குச் செய்யும் நன்மைகளை விளக்கி, அதன் பயன்பாடுகளை எடுத்துச் சொல்லி ஒவ்வொரு நாளும் அவர் களுக்குச் சவாலாய் கழிந்தது.  மகனுக்கு தன் இயலாமையின் குறை ஒரு நாளும் தெரிந்துவிடக்கூடாது என ஜாக்கிரதையாய்  பார்த்துக் கொண்டனர்.  ஆளும் வளர அறிவும் வளர குறை மறைந்து இயல்பான வாழ்க்கைப் பாதையில் சென்று கொண்டிருந்தது அவர்கள் பயணம்.  ஒரு நல்ல ஓவியனாய், கலைஞனாய், கவிஞனாய் உருவாகி வந்தான் ராஜா.  எதிலும் அவனுடைய பார்வை புதிய கோணத்தில் இருக்கும்.  ஆச்சரியமூட்டும் வகையில் அவன் செயல்கள் இருக்கும்.  பெற்றோரின் திறமை இவனில் இல்லாமலா இருக்கும்!  அவர்களைப் போலவே இவனும் உணர்வுகளையும், வலிகளையும், வேதனைகளையும் மறைத்து சிரித்துக் கொண்டே வாழப் பழகிக் கொண்டான்.  மனது அழுவதை மறைத்துக் கொண்டான்.
கண்ணுக்குள் வைத்து வளர்த்த பிள்ளையின் பார்வையில் பட்டாள் வசந்தா.  மெல்ல வசந்தமாய் அவனுள் மாறிப்போனாள்ழி.  அவனும் அவள்மேல் கொண்ட அன்பைத் துடுப்பாய் பற்றிக் கொண்டு வாழப் பழகினான்.  தன் நிலை கருதி யாரிடமும் மனதை வெளிக்காட்டிக் கொள்ளாமல் மனதிலேயே மாளிகை அமைத்து அதில் தன் இனிய சிநேகிதியின் துணையுடன் ஒரு படைப்பாளியாய், மாற்றுத்திறன் படைப்பாளியாய் உலா வந்தான்.  போதும் நினைவுகள் போதும்.  அது தரும் பலம் போதும்.  அன்பான மனசு இருந்தால் அதைக் கொண்டு எதையும் சாதித்து விடலாம்.
மகனின் மனதினுள் நடக்கும் வாழ்க்கைப் போராட்டங்கள் பெற்றவர் களுக்குத் தெரியாமல் இல்லை.  ஆனால் அவனுடைய ஆசையை நிறைவேற்றி வைக்கும் தைரியமும் இல்லை.  வழியும் தெரியவில்லை.  தான் ஊனமாய்ப் பிறந்து பெற்றோர்க்கு சுமையானது விதி.  தெரிந்தே ஒரு ஊனமற்ற பெண்ணின் வாழ்வில் நுழைந்தால் அது தவறு என்றது மதி.  எனவே அன்பு கொண்ட மனதை அடக்கிக் கொண்டு வாழப் பழகிக் கொண்டான் ராஜா.  பார்க்க கண் இருக்கிறது, கேட்க செவி இருக்கிறது, சிந்திக்க மனம் இருக்கிறது.  படைக்க கை இருக்கிறது.  பாராட்ட நல்ல மனங்கள் இருக்கின்றன.  உற்சாகப்படுத்த மனதில் ஒரு மூலையில் வளர்த்துக் கொண்ட ரகசிய சிநேகிதம் இருக்கிறது.
தைரியமாய்த்தான் வாழ்ந்தான் ராஜா.  அம்மா, அப்பா தன்னால் பட்ட, படுகின்ற கவலை எல்லாம் போதும்.  தெரியாமக்கூட அவர்களைக் கஷ்டப்படுத்தி விடக்கூடாது.  தீர்மானமாய் இருந்தான் ராஜா.  ஆனால் வசந்தா வேறு ஒருவருக்கு மனைவியான அந்த நாளில் மட்டும் அவனால் தன்னைக் கட்டுப்படுத்திக் கொள்ள முடியவில்லை.  அழுகையை அடக்க முடியவில்லை, சிரிப்பதாய் நடிக்க முடியவில்லை.  மனசு போராடிய போராட்டத்தை அடக்க முடியவில்லை.  வலிக்குக்கூட வாய்விட்டு அழாதவன் அன்று தன் வசந்தாவின் பிரிவிற்காக அழுதான்.  ஆறுதல் படுத்த முடியவில்லை அவன் பெற்றோரால்.  அவன் கேட்ட கேள்விக்கெல்லாம் வினயமாய், விவரமாய், விளக்கமாய் பதில் அளிக்கும் அவர்கள் அன்று அவன் கேட்ட “ஏம்மா என்னை சாமி இப்படி படைச்சிட்டாரு?” என்ற கேள்விக்குப் பதில் சொல்ல முடியாமல் அழுகிறார்கள்.  யார் இவர்கள்
கண்ணீரைத் துடைப்பது?  ராஜாவின் கேள்விக்கு யார் விளக்கமளிப்பது?
சாந்தி ராபர்ட்ஸ்
உதகை

சில ஆண்டுகளுக்கு முன்பு மெயின்ஸ் நகரத்தில் நடந்த பேரவையில் (Synod of Mainz) ஒவ்வொரு குருவும் திருப்பலி நிறை வேற்றும்போது அவருக்கு உதவ பீடப் பணியாளர் அருகிலிருப்பது அவசியம் என வலியுறுத்தப்பட்டது.  இதன் அடிப்படையில் ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பே பீடப்பணி யாளர்கள் செய்யும் செயல்களைச் சிறுவர்கள் செய்யத் தொடங்கினர்.11 மற்றும் 12 வயது நிரம்பியவர்களையே பீடப்பணியாளர்களாகத் தேர்வு செய்தனர்.  இவர்களுக்கென தனிப்பட்ட உடையும் தேவை எனவும், அவர்கள் நற்பண்பு, அறிவு, விசுவாசம், பணியில் ஆர்வமுள்ளவர் களாகவும் இருக்க வேண்டும் எனவும் தெரிவிக்கப்பட்டது.  அது முதல் திருச்சபையில் இப்பழக்கம் பின்பற்றப்பட்டு வருகிறது.

பீடச்சிறுவர்களாகிய பீடப்பூக்களுக்கு பாதுகாவலர் புனித பெர்க்மான்ஸ் அருளப்பர்.  இவர் பெல்ஜியம் நாட்டைச் சேர்ந்த டிபெஸ்ட் என்னும் சிற்றூரில் கி.பி. 1599- ஆம் ஆண்டு பிறந்தார்.  இவர் தந்தை தனது மனைவியின் மறைவுக்குப் பின் குருவானார்.  பெர்க்மான்ஸ் இளம் வயதிலேயே இறைவனுக்குத் தொண்டாற்ற ஆர்வம் கொண்டிருந்தார்.  இவர் அடிக்கடி “இந்த வயதில் நான் புனிதராகா விட்டால், எப்பொழுதும் புனிதனாக முடியாது” என்று சொல்லுவார்.  குருமடத்தில் சேர இவரது வீட்டில் பெற்றோரும் உற்றாரும் எதிர்ப்புத் தெரிவித்தனர்.  அதே சமயம் இறைவன் அவரின் மனக்கதவைத் தட்டி அழைப்பதையும் உணர்ந்தார்.  இந்த நிலையில் புனிதர் பேசிய வார்த்தைகள் இதுதான், “இங்கே என் பெற்றோரும் உற்றார் உறவினரும் ஒரு பக்கம்.  மற்றொரு பக்கம் இறைவனும், ஆண்டவரின் அன்னையும் வீற்றிருக்கின்றனர்.  என் பெற்றோர்கள் என்னிடம் “நாங்கள் உனக்காக உன் இளமை முதல் எடுத்துக் கொண்ட அயராத உழைப்பு, முயற்சிகளை முன்னிட்டு எங்களைவிட்டு பிரியாதே!” என்கிறார்கள்.  அதே நேரம் இயேசுவோ, என்னைப் பின் செல்.  உனக்காக பிறந்தேன் சிலுவையைச் சுமந்தேன்.  அடித்து நொறுக்கப்பட்டேன்.  இதோ எனது ஐந்து காயங்களைப் பார்.  உனது ஆன்மா உயிர் பெறவும், ஊட்டம் பெறவும், எனது தசையையும் இரத்தத் தையும் தந்தேனே?  உனது நன்றிகெட்டத் தனம் உன்னை நாணத்துக்குள்ளாக்காதா?” என்கிறார்.

பிறகு புனிதர் தன் பெற்றோரிடம் “என் அன்புப் பெற்றோரே!  நான் இறையன்பை நினைக்கும்பொழுது என் உள்ளம் பற்றி எரிகிறது.  சில நேரங்களில் இந்த நொடியே துறவறத்தில் சேர்ந்து விடலாமா? என்ற விருப்பம் வருகிறது.  நான் அன்பு செய்யும் இயேசுவை அடையும் வரை அமைதி இழந்தவனாய் இருக்கின்றேன்” என்றாராம்.  இறுதியில் இறைவனுக்கே நான் சொந்தம் என்று கூறி தமது 17வது வயதில் இயேசு சபையில் சேர்ந்தார்.  மேற்படிப்புக்காக உரோமை அனுப்பப்பட்ட போது அங்கு பிளேக் நோயினால் அவதியுற்று கி.பி. 1621-ஆம் ஆண்டு குருமாணவராக இருந்தபோதே இறைவனடி சேர்ந்தார்.
சில இடங்களில் நம் பங்குகளில் சிறுவர்கள் ஆர்வமுடனும், மகிழ்வுடனும் திருப்பலியில் குருக்களுக்கு உதவ முன் வருகிறார்கள்.  அவர்களைப் பாராட்டுவோம். அவர்களது முயற்சியை இறைவன் ஆசீர்வதித்து வழிநடத்துவாராக.

“இறைப்பணி கடவுளின் வழியில் செய்யப் படும்போது அதை யாரும் தடுக்க முடியாது”  - ஹட்சன்
Sr. Theresita FSM

சென்னை - மயிலை உயர்மறைமாவட்ட இறையழைத்தல் பணிக்குழுவின் ஓர் அங்கம்

பீடச்சிறுவர், சிறுமியரை கிறிஸ்தவ விசுவாசத்தில் உறுதிப்படுத்தவும், இறையழைத்தல் ஆர்வத்தை ஊக்குவிக்கவும் பல்வேறு ஆக்கப்பூர்வ செயல்பாடுகள் எம் உயர் மறைமாவட்டத்தில் செயலாக்கம் பெற்று வருகின்றன. அவற்றுள் சில பின்வருமாறு.
1. பங்கு அளவில்: ஒவ்வொரு பங்கிலும் பீடப்பணியாளர்களின் பணியும், வாழ்வும் சீராக ஒருங்கிணைக்கப்பட வேண்டு மென்றால், அந்தந்த பங்கு பீடப்பணியாளர் இயக்கத்தில் உள்ள உறுப்பினர்களின் நிலையும், பணியும், பங்கேற்பும் முறையாக வரிசைப்படுத்தப்பட்டிருக்க வேண்டும். எனவே, ஒவ்வொரு பங்கிலும், பீடப்பணி யாளர் இயக்கத்தில் சிறுவர், சிறுமியர்க் குள்ளாகவே 1. தலைவர், 2. துணைத் தலைவர், 3. செயலாளர் மற்றும் 4. பொருளாளர் என பங்குத் தந்தையின் கண்காணிப்பிலும், பரிந்துரையின் அடிப்படையிலும், கோயில் காரியங்களில் ஆர்வமுள்ள பீடப்பணியாளர்கள் மேற்கண்ட பொறுப்புகளை வகிக்க தேர்ந்தெடுக்கப் படுகின்றனர். பங்கு அளவில் இயங்குகின்ற இந்த பீடப்பணியாளர் இயக்கத்திற்கு, பொறுப்பிலுள்ள பீடச்சிறுவர், சிறுமியரைத் தவிர்த்து, அங்கு களப்பணியாற்றுகின்ற சகோதரரோ, வார இறுதியில் பங்குப் பணிக்காக வருகின்ற இறையியல் சகோதரரோ, பங்கிலுள்ள வேதியரோ அல்லது பங்குப் பணிகளிலும் வழிபாடுகளிலும் ஆர்வமுடன் பங்கேற்கும் பங்கிலுள்ள பெரியவரோ வழிகாட்டியாகச் செயல்படலாம். இயக்கத்தின் அனைத்து செயல்பாடுகளையும் உடனிருந்து நிறைவேற்ற பங்குத் தந்தை ஆன்ம குருவாக இருப்பார்.
பங்கு அளவில் பீடப்பணியாளர்கள் கூட்டம் நடத்தும் வழிமுறைகள் :

1. தொடக்க செபம்
2. வரவேற்புரை
3. விவிலிய வாசகம்
4. நற்செய்தியை ஒட்டிய கதை அல்லது குறு நாடகம்
5. பாடல்
6. கடந்த கூட்ட அறிக்கை வாசித்தல்
7. பொருளாளர் அறிக்கை வாசித்தல் மற்றும் சந்தா வசூல் செய்தல் (வாரம் தோறும் 5 ரூபாய்)
8. வருகைப் பதிவு எடுத்தல்
9. சொற்பொழிவு (ஆன்ம குரு அல்லது வழிகாட்டி)
10. கருத்துப் பகிர்வு
11. பங்குத்தந்தையின் அறிவிப்புகள்
12. அடுத்த வாரம் செய்ய வேண்டிய வேலையைப் பகிர்ந்து அளித்தல்
13. பீடப்பணித்தலைவர் உரை
14. பீடப்பணியாளருக்கான செபம்
15. பங்குத் தந்தையின் ஆசீர்
16. இறுதிப் பாடல்

ஒவ்வொரு கூட்டத்திற்குப் பிறகும் பீடப்பணியாளர்களுக்கு வகுப்புகள் நடத்தப்படும். திருப்பலியிலும் பல்வேறு வழிபாடுகளிலும் பயன்படுத்துகின்ற கருவிகளின் பெயர்கள், அவற்றைப் பயன்படுத்தும் முறை குறித்த பயிற்சிகளும் வழங்கப்படும். ‘பீடப்பணியாளர் ஆன்மீகம் பத்து’ அட்டையை மையப்படுத்தி பகிர்வு நடை பெறும். பங்குத் தந்தையின் ஆர்வத்தைப் பொறுத்து பீடப்பணியாளர்களுக்கு தியானமும் விளையாட்டுப் போட்டிகளும் நடத்தப்படுகின்றன.
2. மறைவட்ட அளவில்: மறைவட்ட அளவில் பீடப்பணியாளர்களை ஒருங்கிணைத்து வழிநடத்த இளம் அருட்தந்தை ஒருவரை மறைவட்ட இறையழைத்தல் ஊக்குநர் என்று நியமித்து அந்தந்த மறை வட்டத்தைச் சார்ந்த பங்கிகளிலுள்ள பீடப்பணியாளர்கள் இறையழைத்தலில் வளரச் செய்ய பணிகள் மேற்கொள்ளப்படுகின்றன. இந்த மறைவட்ட இறையழைத்தல் ஊக்குநர் தத்தம் கிறிஸ்தவ பள்ளிகளை அணுகி, அங்கு பயிலும் மாணவர்களுக்கு இறையழைத்தலைக் குறித்து எடுத்துக் கூறுகிறார். மறைவட்ட அளவில் ஆண்டுக்கொருமுறை ‘பீடப்பணியாளர் பேரணி’ என்ற பெயரில் சிறுவர், சிறுமியரை ஒன்றுதிரட்டி திருச்சபை மற்றும் திருவிவிலியம் சார்ந்த குழுவிளையாட்டுக்களும், சொற்பொழிவு மற்றும் திருப்பலியும் நிறைவேற்றப்பட்டு பீடப்பணியாளரிடையே இறையழைத்தல் ஆர்வம் வளர்க்கப்படுகிறது.
3. மறைமாவட்ட அளவில்: ஒவ்வோராண்டும் உயிர்ப்புப் பெருவிழா ஞாயிறுக்கு அடுத்த ஞாயிற்றுக்கிழமை இறையழைத்தல் ஞாயிறாக எம் உயர் மறைமாவட்டத்தில் கொண்டாடப்படுகிறது. எம் உயர்மறைமாவட்ட திருத்தொண்டர் களுக்கு குருத்துவ அருட்பொழிவு விழாவும் அன்று நடைபெறுகிறது. ஒரு மாதத்திற்கு முன்னதாகவே உயர்மறைமாவட்டத்தின் அனைத்து பங்குகளுக்கும், தத்தம் பங்கு களிலிருந்து சிறந்த பீடப்பணியாளரது பெயரைத் தேர்ந்தெடுத்து அனுப்பும்படி ஒரு சில விதிமுறைகளடங்கிய விண்ணப்பப் படிவும் அனுப்பப்படும். மேற்சொன்னபடி, குருத்துவ அருட்பொழிவு திருப்பலியின் போது, தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட சிறந்த பீடப்பணியாளர்களுக்குத் தங்கப்பதக்கமும் (முலாம்) சான்றிதழும் பரிசும் வழங்கப்படுகின்றன. அன்று இறையழைத்தல் ஞாயிறாக இருப்பதால், எம் உயர்மறைமாவட்டத்தில் இளநிலை பயிற்சிக் குருமடத்தில் பயிலுவோர் முதல் திருத்தொண்டராக அருட்பொழிவு பெற்ற சகோதரர் வரை அனைவரது புகைப்படமும் திரையயான்றில் அச்சடிக்கப்பட்டு பார்க்கும் வண்ணம் வைக்கப்படுகிறது.
மேலும் உயிர்ப்புப் பெருவிழா ஞாயிறைத் தொடர்ந்த அந்த வாரத்தில் மறைமாவட்ட இறையழைத்தல் முகாமும் நடத்தப்படுகிறது. இதனால் முகாமில் பங்கெடுக்கும் அனைவரும் குருத்துவ அருட்பொழிவு விழாவில் கலந்து கொள்ள அழைத்துச் செல்லப்படுகின்றனர். மேலும் மேற்கண்ட நிகழ்வுகளை அவர்களும் பார்த்து இறையழைத்தல் ஆர்வம் பெருகும் சிறந்ததொரு வாய்ப்பு கிடைக்கிறது.
4. பீடப்பணியாளர் தினம்: எம் உயர் மறைமாவட்டத்தில் வருடத்திற்கு ஒரு முறை பீடப்பணியாளர் தினம் வெகுவிமரி சையாகக் கொண்டாடப்படுவது வழக்கம். அது மறைவட்ட அளவிலோ அல்லது மறைமாவட்ட அளவிலோ சிறப்பிப்பது அந்தந்த இறையழைத்தல் ஊக்குநரின் விருப்பம். ஒவ்வோராண்டும் மறைவட்ட அளவில் ‘பீடப்பணியாளர் பேரணி’ என்று சிறப்பிக்கப்பட்ட இந்தப் பீடப்பணியாளர் தினம் இவ்வாண்டு சற்று வித்தியாசமாக ‘பீடப்பணியாளர் மாநாடு 2010’ என்ற பெயரில் மிக ஆடம்பரமாகக் கொண்டாடப்பட்டது. ஆடல், பாடல், குழுவிளையாட்டு, கலக்கப்போவது நானு, மாயாஜாலம் மற்றும் பேரணி ஆகியவை இம்மாநாட்டின் சிறப்பு அம்சங்கள். உயர்மறை மாவட்டத்தின் 70 பங்குகளிலிருந்து பங்கேற்ற 1180 பீடப்பணியாளர்கள் இவ்வினிய நாளுக்கு அழகும், பெருகும் சேர்த்தனர். பீடப்பணியாற்றும் சிறுவர் சிறுமியருக்கு “பீடப்பணியாளர் ஆன்மீகம்” அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. இதன் வழியாக, பீடப்பணியாளர்கள் நிறைவாழ்வு வாழ்வதற்குப் பத்து ஆன்மீகப் படி நிலைகள் அடங்கிய கைப்பிரதி வெளியிடப் பட்டது.
5. நடமாடும் கண்காட்சி: உயர் மறைமாவட்டத்தின் சில பிரபல துறவற சபைகளிலிருந்து அருட்சகோதரிகள் வந்திருந்து அவர்களது பணி வாழ்வை எண்பித்துக்காட்டும் கண்காட்சியை அமைத்தனர். மேலும் மாநாட்டில் பங்கேற்ற சிறுவர் சிறுமியரோடு உறவாடி, அவர்களில் இறையழைத்தலை ஊக்கப்படுத்தினர். “புனிதத்தில் ஆனந்தம்” என்ற தலைப்பில் சொற்பொழிவு ஆற்றப்பட்டது. சிறுவர் சிறுமியரில் புனித வாழ்வின் முக்கியத் துவத்தை ஆழப்படுத்த, பீடப்பணியாளரின் பாதுகாவலர் தூய ஜான் பெர்க்மான்ஸ், சிறுமியர் மற்றும் தூயவாழ்வின் வழி காட்டி தூய மரிய கொரற்றி, இளைஞர் மற்றும் குருமாணவர்களின் பாதுகாவலர் தூய கொன்சாகா ஞானப்பிரகாசியார், இளைஞர் மற்றும் பீடப்பணியாளரின் முன்மாதிரி தூய தோமினிக் சாவியோ ஆகியோரின் திருப்படங்கள் கண்காட்சியில் வைக்கப்பட்டு, அவர்களது வாழ்க்கை வரலாறு விளக்கப்பட்டது. பேரணியின் போது பீடப்பணியாளரைக் குறித்துக் காட்ட சிவப்பு மற்றும் வெண்மை நிறங்கள் கொண்ட கொடிகள் அறிமுகப்படுத்தப் பட்டன. நிறைவாக, உயர்மறைமாவட்ட பேராயர் மேதகு A. M. சின்னப்பா, துணை ஆயர் மேதகு லாரன்ஸ் பயஸ், தமிழக இறையழைத்தல் இயக்குநர் அருட்திரு. சகாய ஜான் மற்றும் பல குருக்கள் தோழமையில் ஆடம்பரக் கூட்டுத்திருப்பலி நிறைவேற்றப்பட்டது.
6. பீடப்பணியாளருக்கான படிநிலைகள்: பீடப்பணியாளராகப் பணியாற்ற முன்வரவும், இதன் வழியாக ‘இறையழைத்தல்’ என்ற கொடையைப் பெற்றுக்கொள்ளவும் எம் சிறுவர் சிறுமியரை உற்சாகப்படுத்தும் வகையில் ஒவ்வொரு பங்கிலும் பீடப்பணியாளர் இயக்க அங்கத்தினர்களாக உள்ளவர்கள் கீழ்க்காணும் நான்கு படிநிலைகளின்படி பிரிக்கப்பட்டுள்ளனர்.

1. படிநிலை 1 : (பயிற்சி பெறுவோர்) புதுநன்மை இன்னும் பெறாத பிள்ளைகள் இந்த முதலாம் படிநிலையில் உள்ளனர். இவர்கள் தொடக்கநிலைப் பயிற்சியில் உள்ளவர்கள். கூர்ந்து கவனித்து, பீடப்பணியாற்றும் முறைகளைக் கற்றுக் கொள்வதே இவர்களின் தலையாயப் பணியாகும். இவர்கள் புதிதாக பீடப்பணியாளராகப் பணி செய்ய முன்வருவதால் தங்களது முதல் அர்ப்பணத்தை இறைவனுக்கு வழங்குகிறார்கள்.
2. படிநிலை 2 : (மென்துகில் அணிபவர்கள்) புதுநன்மை பெற்று, பீடப்பணிக்குரிய பயிற்சிகளை முறையாக நிறைவுசெய்த பிள்ளைகள் மென்துகில் அணியும் தகுதி பெறுகிறார்கள். இந்த மென்துகில் அணியும் சடங்கினை மறைமாவட்ட ஆயரோ, மறைவட்ட அளவில் நடைபெறும் நிகழ்வாயின் மறைவட்ட முதன்மைக் குருவோ அல்லது அந்தந்த பங்குகளில் ஞாயிறு திருப்பலியின்போது வழங்குவதாக இருப்பின் பங்குத் தந்தையோ இந்த வழிபாட்டைச் சிறப்பிக்கலாம்.
3. படிநிலை 3 : (நீலக்கயிறு கொண்ட சிலுவையை அணிபவர்கள்) புதுநன்மை பெற்று தக்க பயிற்சியுடன் இரண்டு ஆண்டு பீடப்பணியை நிறைவு செய்தோர் நீலக் கயிறு கொண்ட சிலுவையை அணிகின்றனர்.
4. படிநிலை 4 : (சிவப்பு கயிறு கொண்ட சிலுவை அணிபவர்கள்) புதுநன்மை பெற்று தக்க பயிற்சியுடன் மூன்றாண்டு மற்றும் அதற்கு மேலாக பீடப் பணியாற்றுவோர் சிவப்புக்கயிறு கொண்ட சிலுவையை அணியும் தகுதி பெறுகின்றனர்.

பீடப்பணியாளருக்கென வடிவமைக்கப்பட்டு,  சென்னை - மயிலை உயர்மறைமாவட்ட பேராயரால் அங்கீகரிக்கப்பட்ட அர்ச்சிப்பு சடங்குமுறைப்படி மேற்சொன்ன் சடங்குகளனைத்தும் நிறைவேற்றப்படுகின்றன. இந்த நீலம் மற்றும் சிவப்புக் கயிறு பொருந்திய சிலுவைகளை ஞாயிறு திருப்பலியில் பீடப்பணியாளர்கள் அணிந்துகொண்டு பீடப்பணி செய்த பிறகு அந்த சிலுவைகளை மீண்டும் ஆலயத்திலேயே விட்டுச் செல்வர்.
குறிப்பு : இந்த நவீன உலகில் அனைவரும் பொருளீட்டுதல் தொடர்பாக கல்வியிலும், கலை மற்றும் தொழில்நுட்ப அறிவிலும் ஆர்வம் காட்டுவதால் விசுவாசம் மற்றும் ஆன்மீகம் சார்ந்த செயல்பாடுகளில் ஈடுபாடும் ஒத்துழைப்பும் நம் சிறுவர் சிறுவரிடையே வெகுவாகக் குறைந்து வருகிறது. இச்சூழலில் இறையழைத்தலை நம் சிறுவர் சிறுமியரிடையே அதிகப்படுத்த புதுமையான, அனைவரையும் இணைத்து, ஒருங்கிணைத்து ஆக்கப்பூர்வ யுக்திகளை மேற்கொள்ளும்போது நம் தலத் திருச்சபைகளும், இறைமக்களும் நிறைந்த நன்மையடைவர்.

பீடப்பணியாளர்களுக்கான ஆன்மீகம் - பத்து

1. 1. கிறிஸ்துவ வாழ்வில் : என் ஆண்டவராகிய இயேசு கிறிஸ்துவை என் வாழ்வின் வழிகாட்டி யாகவும், நண்பராகவும் ஏற்று என் வாழ்வில் அவரின் மதிப்பீடுகளைப் பிரதிப்பலிப்பேன்.
2. 2. நற்கருணையின் நிறைவில் : ஒவ்வொரு நாளும் (என்னால் முடிந்தவரை) திருப்பலியில் கலந்து கொண்டு குடும்ப செபத்தை ஊக்குவிப்பேன்.
3. 3. இறைவார்த்தையின் ஒளியில் : தினந்தோறும் விவிலியம் (புதிய ஏற்பாடு தொடங்கி) வாசித்து, தியானித்து வாழ்வாக்க முயற்சி செய்வேன்.
4. 4. புனிதர்களின் தோழமையில் : ஆண்டவர் இயேசுவோடு உடன் நடந்த அன்னை மரியாள் மற்றும் என்னைப் போல் வாழ்ந்து, தூய்மையிலும் இறைப்பற்றிலும் மேலோங்கிய புனிதர்களின் பாதையைப் பின்பற்றி வாழ்வேன்.
5. 5. வழிகாட்டிகளின் துணையில் : என் பெற்றோர், பெரியோர், ஆன்ம வழிகாட்டிகள் மற்றும் ஆசிரியப் பெருமக்கள் காட்டுகிற நேரிய பாதையில் சீரிய முறையில் நடப்பேன்.
6. 6. ஒழுக்க நெறியில் : என் உடல் இறைவனின் ஆலயம் என்பதை உணர்ந்து, என் வாக்கினில் உண்மையையும், என் வாழ்வில் நேர்ç கத்தோலிக்கர்களின் விசுவாசம் அவர்களின் தினசரி வாழ்வில் காணக் கூடியதாக இருக்க வேண்டும் என அழைப்பு ழிஉவிடுத்துள்ளார். இலண்டனின் வெஸ்ட் மினிஸ்டர் பேராயர் வின்சென்ட் நிக்கோலஸ். விசுவாசத்தின் முதற் கனியாகிய செபத்திற்கு நம் வாழ்வில் அதற்குரிய இடத்தைக் கொடுக்க வேண்டும். திருத்தந்தை தன் திருப் பயணத்தின் போது விண்ணப்பித்தது போல் கத்தோலிக்கர்கள் அனைவரும் தங்கள் பொது வாழ்வில் சாட்சிகளாக விளங்க வேண்டும். துன்ப துயரத்தில் இருப்போருக்கு நம் செபங்களை வழங்க நாம் எப்போதும் தயாராக இருக்க வேண்டுமெனவும் பேராயர் கேட்டுக் கொண்டார்.
7. 7. உழைப்பின் உயர்வில் : தந்தையின் திருவுளத்தை நிறைவேற்ற கடின முயற்சிகளை மேற்கொண்டு, சிலுவையையும் ஏற்கத் தயங்காத இயேசுவைப் போல், எனது வாழ்வில் கடின உழைப்பை முதலீடாகக் கொண்டு என் படிப்பில் ஆர்வத்தையும், அறிவில் தெய்வீகத்தையும் வளர்த்துக் கொள்ள கடினமாக உழைப்பேன்.
8. 8. கிறிஸ்துவ அழைப்பில் : நான் பெற்றிருக்கும் கிறிஸ்தவ அழைப்பு சிறப்பாக பீடப்பணியாளராக இருப்பது ஒரு மாபெரும் கொடை என்பதை உணர்ந்து, சவால் நிறைந்த மாணவ சமூகத்தில் கிறிஸ்துவின் சாட்சியாக வாழ்ந்து, கிறிஸ்துவின் மதிப்பீடுகளை முன்னிலைப் படுத்துவேன்.
9. 9. தூய்மையான வாழ்வில் : என் தூய்மையான வாழ்விற்கு இடையூறாக இருக்கும் தேவையற்ற பொழுதுபோக்கில் மனதைச் செலுத்தாமல், நல்ல நண்பர்கள், தரமான புத்தகங்கள், ஆரோக்கியமான உறவுகள் மற்றும் என் தனித்திறமைகளை வளர்ப்பதில் கவனம் செலுத்துவேன்.
10. 10. பணி வாழ்வில் : எனக்குக் குறிக்கப்பட்ட நாட்களிலும், ஞாயிற்றுக்கிழமைகளிலும் பரிசுத்த நாட்களிலும் தவறாது நேரத்தோடும், ஆன்ம தயாரிப்போடும் பீடப்பணி செய்வேன்.

அருட்பணி. ரெய்மண்ட்

செயலர், இறையழைத்தல் பணிக்குழு, சென்னை

A boy or man who acts as server, especially at Holy Mass, but who has not been officially appointed or delegated to ministry of acolyte.    A boy who is an altar server.  A boy serving as an acolyte.  An attendant to an officiating cleric in the performance of a liturgical service; an acolyte.
An altar server is a lay assistant to a member of the clergy during a religious service.  An altar server attends to supporting tasks at the altar such as fetching and carrying, ringing the altar bell, etc.
Roles and Responsibilities of Altar Boys :
¯ VERY IMPORTANT : Arrive at church at least 10 minutes before Mass and put on your alb or the altar boy’s dress.
¯ Before each Mass, they fix the “Cross/Book” Server and “Candle” Servers.
¯ Usually, the “Cross/Book” Server is the tallest server or the server in the highest grade at school.  If all Altar Servers are about the same height and in the same grade, decide among yourselves before Mass who will be “Cross/Book” Server and “Candle” Servers.
¯ When there are only two Altar Servers, there will be no candles in the opening and closing procession.  The candles are used at the Gospel reading.  The “Cross/Book” Server will perform all duties for Server # 3.
¯ Five minutes before Mass, the Candle servers will light all the altar candles.
¯ They must see that the altar is prepared and set ready for the celebration of the Holy Mass.
Setting the Altar
¯ Sacramentary (Big Book) and Wooden Stand.
¯ Priest’s Chalice, Corporal, Paten, Purificator.
¯ Chalices and Purificators for the Eucharistic Ministers.
¯ Ciborium filled with hosts.
Entrance procession and beginning of the mass
¯ Altar boys walk between the two candle holders during the entrance procession.
¯ The “Cross Book” Server will stand at the back of the church followed by the two “Candle” Servers.
¯ The “Candle” Servers will be side-by-side about three feet behind the “Cross/Book” Server.
Offertory
¯ They work as a team to set the altar (bringing the cups, bowls, purificator cloths, etc.)
Communion
¯ While communion is being distributed, they work as a team to remove all items from the altar EXCEPT the Corporal (square cloth with red cross on the altar),  bring the lids from the credence table and stack them neatly on the altar.
¯ During Communion along with the other servers partially clears the Altar - Removes Chalice, Paten & Purificator from the Altar.
¯ After Communion along with the other servers finishes cleaning the altar - Removes empty Ciborium & lids.
Clearing the Altar during Communion
¯ Remove the Sacramentary (Big Book) and Wooden Stand.
¯ Remove the Priest’s Chalice, Paten and Purificator.
¯ Leave the Corporal and Put Ciborium Lids on the Altar.
Clearing the Altar after Communion
¯ Remove empty Ciborium & Lids.
¯ Remove Corporal.
End of Mass
¯ They walk between the two candle holders during the procession to the sanctuary.
REMEMBER: YOU ARE A TEAM! MOVE AND WORK AS A TEAM!
¯ When it is time to begin Mass, the song leader will announce the entrance hymn.  The entrance procession begins when signaled by the Deacon or Priest.
¯ The “Cross/Book” Server, carrying the cross, slowly leads the procession up the center aisle.  The two “Candle” Servers carry the candles about one pew behind the cross.
¯ When you reach the front of the church, the “Cross/Book” Server stops with the “Candle” Servers on either side.  Pause briefly, and then put the candles in the candle stand and the cross in the cross stand.
¯ Return to the front of the altar and join the Priest, Deacon and others.  One “Candle” Server goes to the left side, the other to the right side with the “Cross/Book” Server.
¯ Wait for the Priest to bow, and then proceed TOGETHER AS A TEAM to the altar servers’ chairs.  Stand straight with hands folded above the waist.
Patron saints for altar boys
¯ St. Dominic Savio
¯ St. Aloysius Gonsaga
¯ St. Rose of Viterbo
Few Biblical references
¯ Levites are supposed to assist the priest of Aaron tribe.  (Num 3:6).
¯ Samuel was ministering before the Lord, a boy wearing a linen ephod. (I sam 2:18) v
Fr. A. Jeyaraj
Rector,
St. Augustine’s Seminary, Trichy

அங்கே விளையாடிக் கொண்டிருந்த குழந்தையை உற்றுக் கவனித்துக் கொண்டி ருந்தேன்.  அந்தக் குழந்தைக்கு இரண்டு அல்லது மூன்று வயதிருக்கும்.
அது தன் கையில் ஒரு குச்சியை வைத்திருந்தது.  அந்தக் குச்சியை ஆட்டி ஆட்டி அது அங்கேயிருந்த தன் பொம்மையை நோக்கி, “சொன்ன பேச்சை கேட்கலை அடி கொடுத்திடுவேன்!  ஒழுங்கா இங்கேயே இருக்கணும்” என ஒரு பெரிய மனுசி தோரணையில் மிரட்டிக் கொண்டிருந்தது.
நான் யோசித்தேன், “மனித வாழ்க்கையில் எந்த நிலையிலும் நமக்குள் இந்த பெரியமனுசத் தோரணை வந்து ஒட்டிக் கொள்கிறதே அது ஏன்?” என எனக்குள் கேள்வி எழுந்தது.
மனிதர் ஒவ்வொருவரும் தான் இருக்கும் நிலையை முழுமையாய் புரிந்து, அதை அனுபவித்து வாழ முயற்சிக் கின்றோமோ இல்லையோ ஆனால் அதற்குள் அடுத்தக் கட்ட நிலைக்கு குறிப்பாக பெரிய மனுசத் தோரணைக்குப் போய் அதை வாழ்ந்துவிட துடிக்கின்றோம்.
நேரிடையாய் முடியாவிட்டாலும் கற்பனையிலாவது அதை எட்டிப் பிடிக்க துடிக்கின்றோம்.
குழந்தையாய்த் துள்ளிக் குதித்துக் கொண்டிருக்கும்போதே பள்ளிக்குப் போகும் பருவத்திற்காக மனம் ஏங்குகிறது.
பள்ளிக்கு போய்க் கொண்டிருக்கும் பருவத்திலேயே வேலைக்குப் போகும் அடுத்த நிலையை எட்டிப்பிடிக்க விருப்பம் கொள்கிறோம்.
வேலைக்குச் சென்ற அடுத்த மாதத் திலேயே ஒரு குடும்பத் தலைவனாக எப்படி யயல்லாம் வாழ்க்கை நடத்துவது என மனம் கற்பனையில் மிதக்கிறது.
இப்படியாக ஒவ்வொரு கட்டத் திலே¼யும் மனிதன் இருக்கும் நிலையை உணர்ந்து, புரிந்து நடந்து கொள்வதற்குப் பதிலாக அடுத்த நிலைக்காக ஏங்குவதிலும் அல்லது கற்பனையில் காலத்தைக் கழிப்பதிலும் கவனமாய் இருக்கிறான்.
மனிதனின் அரசியல், சமூகம், பொருளாதாரம், கலாச்சாரம் போன்ற எந்த வாழ்க்கை நிலையிலும் அவனின் மனம் இதே நிலையில்தான் ஏங்கிக் கிடக்கிறது.
இப்படி எந்த நிலையிலிருந்தாலும் அடுத்த நிலைக்காக ஏங்கும் அல்லது கற்பனை செய்திடும் இந்த மனமே ஒருவனுக்குள் உந்து சக்தியாக இருந்து அவனை இயக்குகிறது;  அவனை வாழ வைக்கிறது என்கிற உளவியலரின் கூற்றுப்படி இந்த மனநிலையை நாம் பாராட்டத்தான் வேண்டும்.
ஆனால் இருக்கும் நிலையை உணர்ந்து, புரிந்து அதை அனுபவித்து; வாழாமல் அல்லது வாழ முயற்சிக்காமல் எப்போதுமே அடுத்த நிலைக்காகவே ஏங்குவது சரியா?  முறையா? அது நன்மையைத் தருமா . . . ?  கேள்விகள் கிளர்ந்தெழுகின்றன . . .
இப்படியாக இருக்கும் நிலையை உணர்ந்து, புரிந்து கொள்ளாத போது  பெரிய மனுசன் தோரணையையே எப்போதும் மனம் நாடும்போது அதனால் எப்பொழுதும் நமக்கும் கீழ் நாலு பேரையாவது சின்னஞ்சிறியவர்களாய் நினைத்து நடத்திடும் போக்கும் நமக்குள் வந்து விடுகிறது.
அதனால்தான் அந்த 3 வயதுக் குழந்தை தன் பொம்மையைத் தனக்கும் கீழ் உள்ள சின்னஞ்சிறுசாய் நினைத்து பெரிய மனுசித் தோரணையில் மிரட்டிக் கொண்டிருப்பதை நாம் பார்க்க முடிகிறது.
இந்த மனநிலை எந்த நிலையி லிருந்தாலும் எந்த வயதிலிருந்தாலும் ஒருவனுக்குள் குடியிருப்பதை நாம் பார்க்கலாம்.
நமது வாழ்க்கையிலும் நாமும் எப்பொழுதுமே நமக்கும் கீழ் எப்படி யாவது ஒரு நாலு பேரையாவது நிறுத்தி சிறியவர்களாக்கி ஆதிக்கம் செலுத்திடவே துடிக்கிறோம்.
என்னதான் நாம் நம்பும் மதங்களோ அல்லது நாம் வழிபடும் தலைவர்களோ “மனிதர்கள் அனைவரும் சமம்” என்று நமக்கு உரத்துச் சொன்னாலும் அதை நம்பி ஏற்றுக்கொள்ளும் நம் மனம் நமக்குக் கீழ் நாலுபேரைச் சின்னஞ்ளசிறியவர் களாக்கி விடவே துடிக்கிறது.
அதற்காகவே முட்டி மோதி பட்டம், பதவி, பணம் போன்றவற்றைத் தேடி, ஓடிப் பெற மனம் அலைபாய்கிறது.  எதுவுமே முடியாவிட்டால் ஜாதி, நிறம், இனம் போன்ற சொத்தைக் காரணங் களைக் காட்டி நம்மை உயர்த்திக் கொள்ளவே மனம் துடிக்கிறது.
கிறிஸ்து இயேசுவுக்குள் திருமுழுக்குப் பெற்ற நாம் அனைவரும் ஒரே தந்தையின் பிள்ளைகள் ...  சமமான வர்கள் என்று விசுவாசத்தோடு காலை, மாலை திருப்பலி மற்றும் செபங்கள் வழியாக எவ்வளவுதான் சொல்லி வந்தாலும் அல்லது கேட்டு நின்றாலும் அடுத்தக் கனமே நமக்கும் கீழ் நாலு பேரையாவது சின்னஞ்சிறியவர் களாக்கி ஆதிக்கம் செலுத்தும் சின்னப் புத்தியில்தான் நாம் சிக்குண்டு கிடக்கிறோம்.
ஆதிக்க மனதோடு அடுத்தவரை அடிமைப்படுத்துவதில் சுகம் கண்டு பழகிப் போய்விட்ட நம்முள் நற்செய்தியும் அது தந்த விழுமியமும்கூட தோற்றுப் போய்க் கிடக்கிறது.
அதனால்தான் மதர், மதர் ஜென்ரல், சுப்பீரியர் (அப்படின்னா மற்றவர்கள் எல்லாம் இன்பீரியர் என்று அர்த்த மாகுதே) சுப்பீரியர் ஜென்ரல், பாதர், ரெக்டர், பி­ப், ஆயர் போன்ற நாம் பயன்படுத்தும் சொல்லாடல்களைத் திருச்சபையில்  இன்றும் நம்மால் விட்டுவிட முடிய வில்லை.  இந்த நிலையில் இது போதா தென்று மூச்சுக்கு மூச்சு ரெவெரன்ட் போட்டே விளிக்க வேண்டுமென்றும் மனம் விரும்பி நிற்கிறது.
இப்படியாக எப்படியாவது பிறரை விட நம்மை மேம்படுத்திக் காட்டியோ அல்லது பிறரை நம்மைவிட கீழ்ப் படுத்தியோ சிறியவர்களாக்கிவிட துடிக்கும் இந்த மனநிலையைப் பார்த்துதான் இறைமகன் இயேசு ஒரு எச்சரிக்கை கொடுத்திருக்கின்றார்.
அது வெறும் எச்சரிக்கை ஒலி அல்ல ...  குரல் அல்ல ...மாறாக இந்த மன நிலையில் மாட்டித் தவிக்கும் நமக்கு அவர் கொடுக்கும் ஒரு பொறுப்பு, கடமை அது.
எப்படியாவது எவரையாவது ஆதிக்கம் செய்ய  பெரிய மனுசன் தோரணை காட்டிட ஆளாய் பறக்கும் மனிதனே  மனசே ...
நீ அப்படி ஆக விரும்பும் போதெல்லாம் இந்தப் பொறுப்பையும் கடமையையும் நீ உன் கூடவே ஏற்றுக் கொள்!  என்று நமக்குப் புதிய கட்டளை கொடுக்கின்றார்.
“இச்சின்னஞ்சிறியவர்களுக்கு இடறலாய் இருப்பவன் கழுத்தில் எந்திரக் கல்லைக் கட்டி . . .” என்கிற இறைமகன் இயேசுவின் இந்தக் கூற்றில் அந்தப் பொறுப்பு, கடமை நமக்கு உணர்த்தப் படுகிறது.
ஓ மனிதனே!  மனசே!  நீ யாரை வேண்டுமானாலும் உன்னைவிட சின்னஞ்சிறியவனாய் ஆக்கிக் கொள் ... அவர்களைவிட பெரியவனாய் உன்னைக் கருதிக் கொள்.
ஆனால் அப்படி செய்கிற நீ உன்னால் ஆக்கப்பட்ட அந்தச் சின்னஞ் சிறியவர்களுக்கு இடறலாய் இல்லாமல் நல்ல முன்மாதிரியாய் இருக்கவும் உறுதி கொள் என புதிய பொறுப்பைக் கொடுக்கிறார்.
அப்படி இல்லாதபொழுது “உன் கழுத்தில் எந்திரக் கல்லை கட்டி ஆழ் கடலில் உன்னைத் தள்ள நேரிடும்” என மிக அதிகப்பட்சமான தண்டனையை அறிவிக்கிறார்.
மன்னிக்கும் தேவன், மனிதனுக்கு மன்னிக்கச் சொல்லித் தந்த அந்த இறை மகன் வாயிலிருந்து வந்த மிக மிக அதிகப்பட்ச தண்டனையைக் கவனித்தால் அவர் நமக்கு வழங்கும் அந்தப் பொறுப்பின் மகிமை புரியும்.
எனவே எப்பொழுதெல்லாம் நாம் பிறரைச் சின்னஞ்சிறியவராக்கி மேலான வர்களாய் நம்மை ஆக்கிக் கொள்ள விரும்புகிறோமோ அப்பொழுதெல்லாம் நாம் அந்த சின்னஞ்சிறியவர்களுக்கு இடறலாய் இல்லாமல் “சரியான முன்மாதிரியாய்” இருக்கும் மிகப்பெரிய பொறுப்பை நாம் ஏற்றுக் கொள்ள முடியுமா? என சிந்திப்போம்.  அந்த பொறுப்பு உணர்வு தரும் செயல்பாடுதான் உண்மையான மேன்மையை நமக்குத் தரும்.  
அப்படி பொறுப்பாக நடந்து கொள்ள நம்மால் முடியாது, நமக்கு கஷ்டம் என உணர்ந்தால் நாம் மேலானவர்களாக  மேன்மை பொருந்திவர்களாக ஆக ஆசைப்படுவதை நிறுத்துவோம்.  ஏனெனில் கழுத்தில் பாறாங்கல்லுடன் ஆழ்கடலில் தள்ளப்படுவதைவிட இருக்கும் இடத்தை உணர்ந்து புரிந்து நடந்து கொள்வதே நலம்!

எஸ். எரோணிமுஸ்

திருச்சபைப் புனிதர்களின் வரிசையில் இருக்கிறார்கள்.  வாலிப வயதை அடைந்தபோது கிறிஸ்துவின் மீது கொண்டிருந்த ஆழ்ந்த விசுவாசத் தின் நிமித்தம் தன் கன்னிமையைக் கடவுளுக்கு அர்ப்பணித்தார்கள்.
செல்வக் குடும்பத்தில் பிறந்து உயர்ந்த மதிப்பில் வாழ்ந்த அவரின் தந்தை பிரிஜிட்டின் தீர்மானத்தை ஏற்றுக் கொள்ளவில்லை.  மேலும் பிரிஜிட் இயற்கையிலேயே அழகான முகத்தையும் கொண்டிருந்தார்கள்.  எனவே அநேக வாலிபர்கள் அவர்களைத் திருமணம் செய்ய விரும்பினார்கள்.
பிரிஜிட் இயேசுவிடத்தில் ஜெபித்தார்கள்.  இயேசுவை மட்டுமே ஒப்பற்ற செல்வமாய்க் கொள்ளவும், ஈடு இணையற்ற இறைவனாய் கொள்ளவும் விரும்பினார்கள்.  தன் முக அழகு பாதிக்கப்பட வேண்டுமென இறைவன் இயேசுவிடம் ஜெபித்தார்கள்.
ஒரு நாள் அவர்களின் கண்ணில் புண் ஒன்று தோன்றியது.  அதன் விளைவாய் முக அழகு மறைந்தது.  அவரின் தந்தையும் கன்னியர் மடம் செல்ல அனுமதித்தார்கள்.  கன்னியர் மடம் நுழைந்தவுடன் புண் மறைந்தது.  முக அழகு திரும்பவும் வந்தது.  குறிப்பாக அவர்கள் வார்த்தைபாடு கொடுத்த நாளில் தெய்வீக ஒளி அவர்களின் முகம் முழுவதும் பரவி இருந்ததை அநேகர் கண்டார்கள்.
புனித பவுல் தன் இறை அனுபவத்தை இவ்வாறு எழுதுகிறார்: “ஆண்டவராகிய கிறிஸ்து இயேசுவை அறிதலாகிய ஒப்பற்ற செல்வத்தின் பொருட்டு உலகைச் சார்ந்த அனைத்தையும் குப்பை எனக் கருதுகிறேன்” என்கிறார் (பிலி 3:8).
லூக் 5:1-11; 27-32 வரை வாசிக்கும் பொழுது முதல் நான்கு அப்போஸ்தலர்களைப் பற்றியும், லேவி என்ற மத்தேயுவின் அழைப்பைப் பற்றியும் நாம் வாசிக்கிறோம்.


ஆண்டவர் இயேசு அதிகாலைப் பொழுதில் கெனெசரேத்து ஏரிக்கரைக்குச் சென்று நின்று கொண்டிருக்கிறார்.  இளம் சூரியனின் பொன் கதிர்கள் கடல் முழுவதும் பரவி இருக்கிறது.  செம்படவர்களாகிய பேதுருவும் சீமோனும் இரவு முழுவதும் பாடுபட்டு மீன்கள் கிடைக்காத நிலையில் இயேசுவின் சொல்லை நம்பி மீண்டும் வலைகளைப் போடும் போது ஏராளமான மீன்களைப் பிடிக்கிறார்கள்.  அவர்களின் வலையை இழுக்க யோவானும் யாகப்பரும் வருகிறார்கள்.
இயேசுவின் மகிமை வாழ்வை உணருகிறார்கள்.  அவர்கள் நால்வரையும் இறைப்பணிக்காக அழைத்தபோது அவர்கள் “யாவற்றையும் துறந்து அவரைப் பின்தொடர்ந்தார்கள்” (லூக் 5:11) எனக் காண்கிறோம்.
லேவி என்ற சுங்கத் துறையின் அதிகாரியாய் மத்தேயு இருக்கிறார்.  மிகுந்த செல்வந்தர், உயர்குடிப் பிறப்பைச் சார்ந்தவர், மற்றவர்களின் மதிப்பில் உயர்ந்தவராய் இருந்தார்.  இயேசு அவரை இறைப் பணிக்காக அழைத்த போது அவரும் “அனைத்தையும் விட்டு விட்டு அவரைப் பின் சென்றார்” (லூக் 5:23) எனக் காண்கிறோம்.
இயேசுவை நாம் ஒப்பற்ற செல்வ மாகவும், மகிழ்வாகவும், வாழ்வின் அனைத்து நிறைவாகவும் கருதி நம் இதயத்தை இறைவன் இயேசுவுக்கு அர்ப்பணமாக்கும்போது இயேசுவே நமக்குப் போதுமானவராய் இருக்கிறார் என்பதை உணருவோம்.
புனித அசிசி பிரான்சிஸ் (1181-1226) வாலிப வயதில் உலக இன்பத்தில், செல்வச் செழிப்பில் மூழ்கியவராய் வாழ்ந்தவர்தான்.  ஆனால் குற்றமற்ற இவர் அவரது ஊரில் ஏற்பட்ட கலவரத்தால் ஓராண்டு சிறையில் அடைக்கப்பட்டார்.  சிறை அனுபவம் வாழ்வின் வெறுமையை, நிலையற்ற உலக இன்ப வாழ்வையும் உணர்த்தியது.  சிறைவாழ்வை விட்டு வெளியே வந்தவர் சில மாதங்கள் நோயின் கொடுமையில் வாடினார்.  நோயின் அனுபவம் நிலையற்ற செல்வச் செழிப்பையும், மறையும் உடல் இன்பத்தையும் உணர்த்தியது.
அனைத்தையும் துறந்தார்.  வெறுமை வாழ்வை மேற்கொண்டார்.  தரித்திரராய் தன் 27ஆம் வயதில் வாழ்ந்தார்.  அவரின் தவ வாழ்வும், ஒடுக்க உபவாச ஜெபமும் இயேசுவின் அன்பால் அவரை நிறைத்தன.  வெறுமையில் ஒரு மகிழ்வைக் கண்டார்.  வறுமை வாழ்வில் நிறைவைக் கண்டார்.
அவரின் துறவு வாழ்வால் கவரப்பட்டு பெர்னார்ட் என்ற அசிசி நகர் செல்வந்தரும் பிரான்சிஸின் தரித்திர வாழ்வைப் பின்பற்ற விரும்பினார்.  பிரான்சிஸ் அவரிடம் “ஆலயம் செல்வோம்;  வேதாகமத்தைத் திறப்போம்; அதன்படியே வாழ்வோம்” என முடிவாகக் கூறினார்.
ஆலயம் செல்லும் வழியில் பீட்டர் கத்தானி என்பவரும் பிரான்சிஸின் வாழ்வைப் பின்பற்ற நினைத்து ஆலயத்திற்கு அவர்களுடன் சென்றார்.
ஆலயம் நுழைந்து பீடத்திலிருந்து வேதாகமத்தைத் திறந்தபோது முதலில் அவர்களுக்குத் தென்பட்ட வசனம் மத் 19:21.
“நீ நிறைவு பெற விரும்பினால், போய் உன் உடைமைகளை விற்று ஏழை களுக்குக் கொடு.  வானகத்தில் உனக்குச் செல்வம் கிடைக்கும்.  பின்னர் வந்து என்னைப் பின்செல்” என்பதுதான்.
இரண்டாவதாக வேதாகமத்தை மூடியபின் திறக்கும் பொழுது அவர்களுக்கு எதிர்பட்ட வசனம் இதுதான் லூக் 9:23 தான்.  “என்னைப் பின் செல்ல விரும்புகிறவன் தன்னையே மறுத்துத் தன் சிலுவையை நாள்தோறும் சுமந்து கொண்டு என்னைப் பின் தொடரட்டும்” என்ற இயேசுவின் சொற்கள்தான்.
மூன்றாம் முறையாக வேதாகமத்தைத் திறந்து வாசித்தபோது அவர்களின் கண்களில் எதிர்பட்ட வசனம் லூக் 9:3.  “வழிப்பயணத்திற்குக் கோலோ, வில்லோ, உணவோ, பணமோ ஒன்றும் எடுத்துச் செல்லாதீர்கள்” என்ற இயேசுவின் வசனங்கள்தான்.  மூவரும் அனைத்தையும் விற்றுவிட்டு ஏழை களாய் மாறினார்கள்
இவர்கள்தான்புனித பிரான்சிஸ் தொடங்கிய துறவு சபையின் முதல் அப்போஸ்தலர்களாய் மாறினார்கள்.  கப்புச்சின் சபையும் பிறந்தது ஆமென்.


Fr. ச. ஜெகநாதன், கொடைக்கானல்

“இயேசுவின் கண்மணிகள்”
     “பீடப் பூக்கள்”
என்றெல்லாம் பெருமையோடு மென்மையாக அழைக்கப்படுகிற சின்னஞ் சிறியவர்களுக்கென்று இந்த இதழை மேன்மையாக்குவதில் மகிழ்ச்சி.
இன்று குருக்களாக, ஆண் துறவிகளாக பணியாற்றுகிற பலருக்கும் பீடத்தில் பணியாற்றிய அனுபவமே குருவாவதற்குச் சிறந்த தூண்டுதலாக இருந்தது என்பது உண்மையாகலாம்.  ஒரு காலத்தில் பெண்களுக்குக் கிடைக்காத இந்த அனுபவத்தை இன்று சிறுவர்கள் மட்டுமல்ல, சிறுமிகளும் பெற வேண்டும் என்று திருச்சபையும் விரும்பி இன்று ‘பீடச் சிறுவர்கள்’ என்றில்லாமல்   ‘பீடப் பணியாளர்கள்’ என்று பொதுப்பெயரிட்டு எல்லாருமே பீடத்தில் பணி செய்ய வாய்ப்பு தந்துள்ளது.  வாய்ப்பைப் பயன்படுத்தி தங்களையே இப்பணிக்கென்று அர்ப்பணித்து வருகிற சிறார்களை, இளம் உள்ளங்களைப் பாராட்டுவோம்.  அவர்களை ஒருங்கிணைக்கும் நோக்குடன் அவர்களுக்கான இயக்கங் களை (பல்வேறு பெயர்களில்) நடத்தி வரும் பங்குத் தளங்களுக்கு எம் வாழ்த்துக்கள்.
சின்னவர்களைக் கவர்ந்திழுக்கிற பண்பாட்டுக் கலாச்சாரம் நிறைந்தே வருகிறது.  தேவைகளோடு ‘தேவையற்ற வற்றையும்’ அறிமுகப்படுத்தி, ஆசை களையும், ஆர்வத்தையும் பல்வேறு கோணங்களில் திசை திருப்பிவிடும் வியாபார கண்ணோக்குகள், தவறிய கலாச்சாரங்கள் பல உள்ளன.  பாதிக்கப் படுகிற இளம் உள்ளங்கள் தம்மோடு, தம் பெற்றோரின் மகிழ்ச்சியையும் கவலைக்கு உள்ளாக்குகின்றன.  பெற்றோரின் வார்த்தைகளைவிட பல்வேறு சமூக தொடர்பு சாதனங்கள் பரப்பும் பொருளற்ற, மதிப்பற்ற வார்த்தைகள் முக்கியத்துவம் வாய்ந்த வையாய் மாறி விடுகின்றன.  கடவுள் சிந்தனையில், மதக் கோட்பாட்டுப் பயிற்சிகளில் பல உள்ளங்கள் தம்மை ஈடுபடுத்திக் கொண்டாலும்கூட, விதைக்கப் பட்ட நல் வார்த்தைகளை வளரவிடாமல் தீமைகள் மேற்கொண்டு வருகின்றன.  நமது உற்சாகம் தராத வார்த்தைகள், வளர்ச்சிப்படுத்தாத சிந்தனைகள், தவறான எடுத்துக்காட்டுகள், சாட்சிய மற்ற வாழ்வுகூட அவற்றில் அடங்கும்.
இப்பணியில் எந்த முறையில் மேலான சிந்தனைகளையும், மதத்தின் மேல் உள்ள ஆர்வத்தையும் வளர்த் தெடுக்கப்போகிறோம்?

1. உங்கள் எண்ணங்களைவிட நமது எண்ணமும் உங்கள் செயல்களை விட, நமது செயல்களும் உயர்ந்தவை என்ற கடவுளின் வார்த்தைகளின் அடிப்படையில், தீமைகளைக் கொணரும் கவர்ச்சிகளை (Attraction)விட நமது வார்த்தைகள், செயல்கள் சிறப்பான வலுவுள்ளதாக மாற்றப்பட வேண்டும்.
2. தனித்தனியாக உள்ள சிறியவர் களை ‘அமைப்பாக’ மாற்றும் திட்டம் தேவை.  இன்றைய குடும்பங்களில்கூட சிந்தனை, செயல் பகிர்வுக்கான இட மில்லை.  பிள்ளைகளின் எண்ணிக்கை  (ஒன்று, இரண்டு) குறைந்துள்ள குடும்பச் சூழலில் கூடி விளையாடவோ, அமர்ந்து பேசி சிரிக்கவோ, ஒருவரை மற்றவர் விளையாட்டாகக் கேலி செய்து குறும்புத் தனமான விளையாட்டுச் சண்டையிட்டு அதன்பின் மன்னித்து, மறந்து மீண்டும் கூடி விளையாடும் சிறு பருவ செயல்களுக்கு இடமில்லை.  குடும்பங்களில் இணைந்து செபிக்கும் பழக்கமும் நிறையவே குறைந் துள்ளது.  எனவேதான் பங்குகளில் அவர் களுக்கென்ற அமைப்புகள் தேவை.  பங்கு என்ற “பெரிய குடும்பத்தில்” உள்ள அனைத்து சிறார்களும் ஒருங்கிணைக்கப் படும்போது பகிர, பண்பட, விளையாட, சிந்திக்க, செபிக்க வாய்ப்புண்டு.
3. இவ்வியக்கங்கள் ஏனோ தானோ என்றல்ல, மாறாக சிறு உள்ளங்களைக் கவருகிற அதேவேளையில் உயரிய சிந்தனைகளைத் தவறாமல் தருகிற சூழலாகவும் மாற்றப்பட வேண்டும்.  மேன்மையான சமூக தொடர்பு சாதனங்கள், விளையாட்டுகள் விவிலிய பின்னணியுடன் தரப்பட வேண்டும்.  கடவுள் சிந்தனை அனுபவமாக மாற்றப் படும் வகையில் யுக்திகள்  (Methods) கையாளப்பட்டு கைதேர்ந்தவர்களால், பணியாளர்களால் இயக்கப்பட வேண்டும்.
4. வழிகாட்டிகள், இறைப்பணி யாளர்கள் தம் சொல்லையும் செயலையும் சாட்சியாகப் பயன்படுத்துதல் தேவை.  மதிப்போடும், கண்டிப்போடும், மாண் போடும், சிறந்த திறனோடும் சிறார்களை வழிநடத்துதல் உன்னதமானது.  பயத்திற்கு கட்டுப்படுகின்ற இளைய சமூகம் இன்று அல்ல.  தூய அன்பிற்கே கட்டுப்படுகிற மனநிலைகள் இன்றைய சிறாரிடம் உண்டு.
5. “சிறுவம்” அறியாப் பருவமல்ல!  அதன் சிறப்பே அவர்கள் வாழ்வை நிர்ணயிப்பதால்.  எதிர்காலத் திருச்சபையும் கிறிஸ்தவ வாழ்வும், துறவறத்திற்கான அழைப்பு நிலையும் சிறு வயது முதலே தரப்பட வேண்டியது என உணர்வோம்.  பீடச்சிறுவர் களுக்கான இயக்கங்கள் வலுப்பெற முனைப்போடு செயல் படுவோம்! ­

சே. சகாய ஜாண்

 1. உங்கள் வாழ்க்கையின் நோக்கத்தைப் புரிந்து கொள்ளுங்கள்
2. வாழ்க்கையில் உங்களுக்கு வழிகாட்டுகிற கொள்கைகளை நிர்ணயம் செய்து கொள்ளுங்கள்.  “அடித்தள மதிப்புகள்!”
3. உங்களது நீண்ட கால,  இடைக்கால, குறுகிய காலங்களின்  இலக்குகளைப் படிப்படியாகத் தோற்றுவித்துக் கொள்ளுங்கள்.
4. ஒவ்வொரு செய்கைக்கும், நோக்கத்திற்கும் மிகத் தெளிவான குறிக்கோளை அமைத்துக் கொள்ளுங்கள்.
5. ஒரு கொளுந்துவிட்டு “எரிகிற விருப்பத்தை” (நீங்காத ஆசையை) கண்டிப்பாக வைத்துக் கொள்ள வேண்டும்.  வெற்றியான விளைவுகளை அடைவதற்கு ஒரு சமயக் குழுவின் பெரும் ஆர்வமும் இருக்க வேண்டும்.
6. ஏற்கெனவே திட்டமிட்ட குறிக்கோள்களில் சாதனை பெற, ஒரு கால வரையறைக்குட்பட்ட செயல் திட்டங்களை உருவாக்குங்கள்.
7. உங்கள் திறமைகளில் ஓர் அசைக்க முடியாத விசுவாசமும், நம்பிக்கையும் வைத்துக் கொள்ளுங்கள்.
8. உறுதியான விளைவுகளை எப்போதும் காட்சிகளாக தோற்றுவியுங்கள் அல்லது எதிர்பாருங்கள்.
9. “முன்பாகவே வெற்றியடைந்த” (தோற்றுவிக்கப்பட்ட வரை) விளைவுகளுக்கு, முன்னதாகவே நன்றி தெரிவியுங்கள்.


உதகை வினு